Cemal Ersen

Haber, “Fenerbahçe’ye çocuk cezası” başlığı ile yer almıştı. Sarı-lacivertlilerin 24 Şubat’ta Kasımpaşa ile oynadığı maç öncesi iki takım oyuncuları ile hakemler sahaya miniklerin ellerinden tutarak çıkmış, birlikte ulusal marşımızı söylemişlerdi.
Ama o ne? TFF temsilcisi dedektif edasıyla “refakatçi çocuk sayısının seremoniye katılan hakem ve futbolcu sayısından fazla olduğunu” rapor etmişti.
Şimdi diyecekler ki, “Biz kulüpleri seremonide karmaşa yaşanmaması için uyarmıştık, Fenerbahçe dinlemedi.”
O zaman soruyorum; her hafta liglerde onlarca maç oynanıyor. Özellikle dört büyük takımların maçlarında bu kuralın defalarca ihlal edildiğine tanıklık ediyoruz. Başka hangi kulüplere ceza verdiniz?
Ayrıca talimatlar bizzat yönetenler tarafından delik deşik edilirken, seremoniye 25 değil, 30 çocuk çıksa neden rahatsız olunur?
Uzatmayalım, o rapor doğrultusunda Fenerbahçe kulübüne 112 bin lira ceza kesildi. Değil 112 bin, bir kuruş dahi olsa hangi akla ve mantığa sığar diye sorgulamak gerekiyor.
Sonraki

Fenerbahçe Başkanı Ali Koç adına final sezonuydu. Geçen haziran ayında dört hedef koymuştu, mayıs geldi hepsi tükendi. Görev süresi boyunca tercihleri de teknik direktör seçimleri de camiayı üzdü.
Koç bir daha aday olmayacağını beyan etmişti. Sözünde duracak mı göreceğiz.
Ya Aziz Yıldırım? 3 Temmuz sürecinde kader birliği yaptığı ve çok güvendiği insanlardan biri olan Şekip Mosturoğlu’nun Yüksek Divan başkanlığına seçilmesiyle başlayan süreçte verilen mesaj, anlamlıdır. Camia onu göreve çağırıyor bence. Bir plan varsa, adım adım yürüyor.
24 Mayıs’a sayılı gün kaldı. 2018 yılında başkanlığı devretmiş de olsa, sınırlı sayıdaki dost ortamında Fenerbahçe ile bağını güçlendirerek döneceğini ifade eden Yıldırım’ın adaylığına kesin gözüyle bakıyorum. Ortam ve koşullar onu işaret ediyor.
Bu arada geri dönmesi için en önemli sebep, futbol takımının yıllardır şampiyonluğa hasret kalması kadar, 6 yıl önceki kongrede zedelenen itibarını yine sandıkta geri alma isteği

Finale çıkan son virajda tedbirli olmak ve kontrollü oynamak kabul edilebilir. Dolayısıyla tatsız tuzsuz bir mücadeleye hazır olmak gerekirdi. İlk yarı aynen böyle oldu. Maçın ikinci yarısında ise çok farklı bir senaryo vardı. Trabzonspor golleriyle ve futboluyla tam anlamıyla fırtınaya dönüştü.
Adını finale yazdıran bordo-mavili ekip ilk maçtaki galibiyetin avantajını koruyabilmek için dikkatli oyunu tercih etti.
Lakin işin savunma yönünde zaman zaman ciddi sıkıntılar yaşadı. Orta alanda basit top kayıpları ve rakibi karşılamakta etkisiz kalması sadece bu maçın değil sezonun en büyük problemi olarak görünüyor. Seneye transfer planlaması yapılırken öncelik bellidir.
Karagümrük’ün finalde Beşiktaş’a rakip olabilmek için iki farklı kazanması gerekiyordu. Tolunay Kafkas’ın ilk bölümü en az bir golle önde tamamlama düşüncesi fırsatlar yakalamasına karşın sonuçlanmadı. Güven ve Ceccherini’nin topla buluşmaları sevince dönüşemedi. Bordo-mavililerin ise kaleyi bulan tek şutu yoktu. Bu

Futbol Federasyonu Başkanı Mehmet Büyükekşi’nin kamuoyu nezdinde yıpranan imajını düzeltmek için medya ile yakınlaşmasını normal karşılıyorum.
Verdiği mesajların yeterli olmadığını düşünmüş olmalı ki, benzer içerikleri TFF internet sitesinden tekrarlaması tuhaf geldi bana... Olağanüstü genel kurul için yürütülen imza kampanyası üzerinden muhaliflere meydan okuması da öyle hakeza...
Bu noktada Büyükekşi’nin demokratik teammülleri ihlal ettiği fikrindeyim. İmzacıları “azınlık” diyerek küçümsemesi hoş değil. Sesini yükseltenlerin de futbolun paydaşları olduğu unutulmamalı.
Kulüpleri, “benden yana olanlar” ve “karşı duranlar” diye ikiye ayırmaya kalkarsanız, yarın birbirinizin yüzüne bakmakta zorlanırsınız. Ya ilk genel kurulda azınlık çoğunluğa dönüşürse?
Bugün erken seçim isteyen kulüpler tavırlarını cesurca ortaya koyanlardır. Unutmayın, bir de imza vermekten çekinen ve şimdilik sessiz kalanlar var. Deneyimle sabittir ve kararsızların oyu önemlidir.
Fut

Hatırlarsınız, Merkez Hakem Kurulu’nun eğitim amaçlı yapılan VAR değerlendirmelerinin medyaya sızdırılması büyük yankı uyandırmıştı.
Skandalın patlak vermesinden sonra harekete geçen Futbol Federasyonu, oturuma katılan hakemler, MHK yetkilileri ve yabancı eğitimciler üzerinden soruşturma başlatıp iz sürmek istemişti. Kişisel IP numaralarında yapılan incelemeden sonuç çıkmayınca iş farklı bir boyuta geçti. 
Başkan Mehmet Büyükekşi’nin talimatı ile Emniyet Genel Müdürlüğü Siber Suçlarla Mücadele Daire Başkanlığından destek talep edildi. TFF operasyonu gizli tutarken, şüpheliler listesi hazırlandı. Zaten paramparça olmuş hakem camiasının bu tip senaryolara malzeme edilemeyeceğine dair maddi kanaat oluştu. 
Ancak servis edilen görüntülerin teknik olarak kayıt altına alınmış olması gerekiyordu. Konuyla ilgili personel de temiz çıkınca, gözler görüntülerin rutin olarak ulaştırıldığı sınırlı sayıdaki üst düzey isme çevrildi.
Fikri takip açısından soruyorum; aradan haftalar geçti.

Bu kulvarda rakibin adı ve gücü değil, kupayı ne kadar istediği önemli. Karagümrükspor’un ligdeki konumuna bakmayın. Yarı finale Galatasaray’ı eleyerek geldi. Trabzonspor için kolay lokma olmadığını göstermek isteyecekti elbette.
Konuk ekibin direnci, zaman zaman tansiyonun yükselmesine neden oldu. İlk yarının son dakikalarında Enis Destan’ın takımı hücuma çıkarken Ceccherini’ye attığı yumruk büyük sorumsuzluktu. Bu saçmalığın hiçbir açıklaması olamazdı. VAR uyarısı ile hakem Ali Şansalan’ın sarı kartı, kırmızıya döndü. Enis’in arkadaşlarına ve hocasına kocaman bir özür borcu olduğunu unutmaması gerek.
Maçın ilk golü Karagümrük savunmanın hatası ve Visca’nın kişisel becerisi ile geldi. Konuk ekip ise oyun planına sadık kalarak ve büyük boşluklar yakaladığı orta alanı rahat geçerek etkili oldu. Önce Güven, hemen ardından Mendes ile iki ciddi fırsat buldu. Eşitlik sayısı geliyorum dedi ve geldi. Rohden’in pasında Mendes topa bekletmeden vurdu ve Uğurcan’ı avladı.
Bordo-mavililerin

Tarih 16 Ekim 2023... Fenerbahçe Teknik Direktörü İsmail Kartal, basın mensuplarıyla sohbet ederken şöyle diyordu: “Oyun gücümüz ve kadro kalitemizle 4 kupayı da kazanabilecek güce sahibiz. Antrenör olarak oyuncularınıza neyi ne kadar anlatabiliyorsanız, o kadar antrenörsünüz. Futbolcuyu inandıramazsanız, adalet olmazsa, başarı zaten olmaz.”
Bu sözlerin üzerinden 6 ay geçmedi ki, Kartal’ın koyduğu hedefler birer birer uçup gitti. Önce Türkiye Kupası’ndan elendi, peşinden Süper Kupa fiyaskosu geldi. Son olarak Konferans Ligi hüsranıyla tükendi.
Ve elde kaldı Süper Lig...
İsmail Hoca’nın o günkü tespitlerden ilkine katılıyorum. Çubuklu formanın neferleri, oyun gücü ve kalitesi olarak tüm kupalara talip olabilirdi. Ya Kartal’ın koyduğu antrenörlük kriterleri? “İnandırıcılık ve adalet”in olmadığı yerde başarının gelmemesine ne demeli? Haklısın hocam, gördük mü?
Gelinen noktada sorgulanması gereken kişi, elbette teknik direktör olacaktır. Kritik müsabakalarda,

Sezonun kalan bölümünüde Galatasaray ve Fenerbahçe adına sürpriz beklemiyorum. Bunu sadece rakiplerin pozisyonu ve gücü üzerinden söylemiyorum. İki takımın maçlarında görev yapacak hakemler ve VAR odası sürekli baskı altında olacak. “Aman aleyhine hata yapmayalım” düşüncesi skora etki edecek. Her şeye rağmen bu yarışta G.Saray’ı avantajlı görüyorum. Fikstüre bakıyorum; F.Bahçe dışında tehdit alacağı rakip yok.
Konu yalnızca kadro kalitesi değil. Galatasaray motivasyon olarak da önde. Okan Buruk, şampiyonluk yaşamış bir teknik direktör. İsmail Kartal’a karşı psikolojik üstünlüğe sahip. Rahat ve öz güvenli. Fenerbahçeli futbolcular ve Kartal’ın tabloyu lehlerine çevirmek adına yapmaları gereken şey; 37. haftaya kayıpsız girmek. Final niteliğindeki o maçı kim kazanır derseniz; koşullar Galatasaray’ı işaret ediyor. Fenerbahçe’nin 52 bin kişinin yaratacağı müthiş atmosferde işi kolay değil.